نوعی یاتاقان وجود دارد که به آن "بیرینگ خود روان کننده" می گویند.

میدونی؟ نوعی یاتاقان وجود دارد که به آن "بیرینگ خود روان کننده" می گویند.

(1) توسعه بلبرینگ های خود روان کننده

فن آوری ساخت بلبرینگ های خود روان کننده در انگلستان نشات گرفته است. در دهه 1950، PTFE (پلی تترا فلوئورواتیلن) ​​به عنوان یک ماده یاتاقان در بریتانیا آزمایش شد و فرآیند تف جوشی پودر مس نیز به پیشرفتی دست یافت. در سال 1956، اولین بلبرینگ DU خود روان شونده با روکش PTFE و پشتیبانی شده توسط صفحه فولادی به بازار عرضه شد. در اواخر دهه 1960، یاتاقان های خود روان کننده شروع به ورود به کاربردهای فناوری پیشرفته مانند هوافضا کردند. از دهه 1970، تولید کنندگان بلبرینگ های خود روان کننده انگلیسی مجوز فناوری خود را به شرکت های فرانسوی، آلمانی، ژاپنی و آمریکایی داده اند. این حرکت باعث توسعه سریع صنعت بلبرینگ های خود روان کننده در جهان شده است و یاتاقان های خود روان کننده به تدریج وارد تمام زمینه های تولید مکانیکی شده اند.

(2) طبقه بندی محصولات بلبرینگ خود روان کننده

با توسعه صنعت بلبرینگ خود روان کننده، فناوری تولید و مواد یاتاقان های خود روان کننده به نوآوری خود ادامه می دهد و انواع محصولات به تدریج غنی می شوند. با توجه به تفاوت ساختار محصول و مواد ساخت، بلبرینگ های خود روان کننده به سه دسته چند لایه، تک لایه و سه دسته دیگر تقسیم می شوند.

محصولات یاتاقان خود روان شونده "چند لایه" لمینیت شده و توسط دو یا چند نوع مختلف از مواد یاتاقان ترکیب می شوند. مواد آستر نقش خود روان کننده را ایفا می کند، مواد پایه نقش پشتیبانی و سایر مواد نقش انتقال اتصال را ایفا می کنند. محصولات "چند لایه" دارای اثرات روانکاری عالی هستند و ظرفیت باربری آنها با مقاومت فشاری مواد سطح تعیین می شود. با توجه به نوع ماده پایه و مواد آستر می توان آن را به مواد پایه فلزی و کامپوزیت آستر فلزی، مواد پایه فلزی و کامپوزیت آستر غیرفلزی و کامپوزیت لاینر غیرفلزی و زیرلایه غیرفلزی تقسیم کرد.

محصول بلبرینگ خود روان شونده "تک لایه" از یک نوع ماده یاتاقان ساخته شده است. این محصول بر اساس مواد خود روان کننده موجود در مواد یاتاقان مانند گرافیت، دی سولفید مولیبدن، پلی تترافلوئورواتیلن، سرب و غیره برای روانکاری متکی است، با توجه به انواع مواد یاتاقان را می توان به انواع فلزی و غیر فلزی تقسیم کرد. یاتاقان های تک لایه غیر فلزی خود روان شونده عمدتاً شامل یاتاقان های غیر فلزی یکپارچه، یاتاقان های نورد غیرفلزی و غیره هستند. یاتاقان های تک لایه فلزی عمدتاً شامل محصولات با منبت جامد و محصولات حاوی روغن هستند. یاتاقان‌های خود روان‌کار «مبت‌کاری جامد» سوراخ‌ها یا شیارهایی هستند که روی بستر فلزی با ترتیب خاصی از پیش پردازش شده‌اند و سپس روان‌کننده‌های جامد در آنها تعبیه می‌شوند. در طول فرآیند کار، به دلیل گرمای اصطکاکی یا دمای محیط، روان کننده های جامد سطح لغزنده کمی بیرون زده است و یک فیلم انتقال بر روی بستر فلزی و سطح جفت با اصطکاک تشکیل می شود و در نتیجه نقش کاهش اصطکاک و مقاومت در برابر سایش را ایفا می کند. . بلبرینگ خود روان کننده "روغن دار" یک ماده متخلخل است که توسط فناوری متالورژی پودر فشرده و متخلخل می شود و سپس با روغن روان کننده در منافذ پر می شود. در طول فرآیند کار، روغن روان کننده به دلیل حرارت اصطکاک یا دمای محیط از یاتاقان خارج می شود. بارش، تشکیل یک فیلم روغن روان کننده بر روی سطح زیرلایه فلزی و همتای آن، در نتیجه نقش ضد اصطکاک و مقاوم در برابر سایش را ایفا می کند.

(3) ویژگی های محصولات بلبرینگ خود روان کننده

بلبرینگ های خود روان کننده برای مکان هایی که سوخت گیری مجدد غیرممکن یا مشکل است مناسب است. با توجه به الزامات فرآیندهای تولید خاص، تجهیزات کلیدی خاصی از شرکت های خودروسازی و صنعت ماشین آلات نیاز به کار در شرایط شدید دارند. به دلیل عوامل مختلفی مانند تجهیزات سنگین، دمای بالای محیط، گرد و غبار زیاد و یا گازهای خورنده اسیدی موجود در هوا، انجام این کار دشوار است. روغن روان‌کننده به تجهیزات اضافه می‌شود، بنابراین اصطکاک و سایش یاتاقان‌های غلتشی یا بلبرینگ‌های لغزنده جدی است و گاز گرفتگی یا تشنج یاتاقان‌ها مستعد رخ دادن است که باعث ساییدگی و آسیب به قطعات و در نتیجه خاموش شدن تجهیزات می‌شود. برای تولید کارکرد مستمر، علاوه بر طراحی اولیه که مستلزم نصب تجهیزات متعدد برای تعمیرات رفت و برگشت است، باید تعداد زیادی پرسنل تعمیر و نگهداری سرمایه گذاری شود که مصرف قطعات یدکی و انرژی زیادی را به همراه دارد. بنابراین، شرکت‌های خودروسازی، ماشین‌آلات مهندسی، و صنایع قالب، همگی برای مواد روان‌کننده خاص در شرایط کاری پیچیده الزاماتی دارند. بدون روغن می تواند طراحی یاتاقان، ساختار و غیره را تا حد زیادی ساده کند، هزینه ها را کاهش دهد، در زمان طراحی صرفه جویی کند و می تواند از خطر عرضه ناکافی روغن در هنگام استفاده از یاتاقان بدون تعمیر و نگهداری یا نگهداری کمتر جلوگیری کند.

از آنجایی که یاتاقان خود روان کننده نیازی به دستگاه تامین روغن ندارد، می تواند در هزینه های نصب و بهره برداری بسیار صرفه جویی کند، عملکرد مکانیکی را بهبود بخشد و عمر مفید و قابلیت اطمینان را افزایش دهد. تصفیه بدون روغن نیازی به بازیافت و تصفیه روغن زباله ندارد و همچنین برای حفاظت از محیط زیست مفید است. یاتاقان های خود روان کننده برای سختی شفت سنگ زنی نیاز کمتری دارند و در نتیجه دشواری پردازش قطعات مرتبط را کاهش می دهند. در ساختار یاتاقان کامپوزیت خود روان کننده، سطح را می توان با انواع فلزات آبکاری کرد که می تواند در محیط های خورنده استفاده شود. علاوه بر این، از آنجایی که به دلیل روانکاری بدون روغن، مشکل تبخیر روغن وجود ندارد، می توان از یاتاقان های خود روان کننده در محیط های با دمای بالا و فشار بالا استفاده کرد.

بلبرینگ های خود روان کننده برای تعمیر و نگهداری، مقاومت در برابر سایش، مقاومت در برابر حرارت و غیره نیازی به تامین روغن ندارند، که دامنه کاربرد محصولات را تا حد زیادی گسترش می دهد. بسیاری از مناطقی که نمی توان از بلبرینگ های معمولی استفاده کرد، می توان از یاتاقان های خود روان کننده استفاده کرد. بنابراین، یاتاقان های خود روان کننده فضای توسعه گسترده تری نسبت به یاتاقان های معمولی دارند.

بوش دو فلزی